Hotel Gromada Centrum Jesteśmy z Wami 60 lat

Szanowni Państwo,

Od 60 lat Hotel Gromada Centrum jest miejscem w sercu Warszawy do którego Goście przychodzą , aby świętować, uciec od codzienności, pracować, bawić się, szkolić czy spędzać czas z bliskimi.

Klimat naszego hotelu tworzą zarówno Państwo, ale także Pracownicy, którzy odpowiedzialni są za te cenne chwile i późniejsze Państwa wspomnienia.

W gościnności nie ma dwóch takich samych dni, dwóch takich samych chwil, wszystko jest wyjątkowe, osobiste, dotyczy ludzi, relacji i dlatego jest to tak wspaniałe.

Jesteśmy dumni, że możemy promować gościnność w naszych murach oraz celebrować kolejne chwile i historie Państwa  jak i nasze, Pracowników.

Pragniemy złożyć Państwu ogromne podziękowania za zaufanie jakim nas na przestrzeni tych wielu lat współpracy obdarzyliście. Dziękujemy za wspólne wydarzenia, za życzliwość, za wszelkie przejawy sympatii, za okazaną dotychczasową pomoc. 

Bez Was nie byłoby nas!

Zespół Hotelu Gromada Centrum

"Długa droga wiodła od pierwszych zamierzeń i inicjatywy do wybudowania w 1961 r. Domu Chłopa".

W popularnym piśmie chłopskim Zaranie, a następnie na zjeździe kółek rolniczych w 1912 r. działacze wiejscy domagali się wszczęcia budowy ze składek chłopskich Domu Chłopa w Warszawie, który byłby kolebką rozwoju kultury wiejskiej. Jednak w tym okresie nie było w Polsce warunków politycznych i społecznych na zrealizowanie takiej idei. W 1938 r. próby podjęła młodzież wiejska. Zaczęły napływać składki. Niestety wybuch wojny unicestwił plany. Dopiero w Polsce Ludowej myśl o Domu Chłopa odżyła na nowo. Już od pierwszych lat po wyzwoleniu z niewoli niemieckiej, chłopi wpłacali składki pieniężne na budowę Domu Chłopa, a na terenie całego kraju, zawiązały się społeczne komitety budowy. Środki na ten cel gromadzono również przez zbiórkowe cegiełki.

W 1956 r. Prezydium Rządu podjęło ostatecznie uchwałę o budowie Domu Chłopa. W wyniku konkursu architektonicznego, spośród sześciu prac, wybrano projekt prof. Bohdana Pniewskiego i Małgorzaty Handzelewicz - Wacławek, a w realizacji budynku uczestniczyła architekt i pisarka Joanna Chmielewska. Bogdan Pniewski był twórcą wielu obiektów, m.in.: przedwojennego pensjonatu Patria dla Jana Kiepury w Krynicy, a po wojnie takich gmachów jak: Rada Państwa, Sejm, Opera czy nowy hotel sejmowy.

Projekt Domu Chłopa zawierał odniesienia do arcydzieł architektonicznych z przeszłości, pozostając przy tym budynkiem bliskim ówczesnej luksusowej architekturze włoskiej lat pięćdziesiątych. Rozwiązanie sytuacyjne projektu interpretowało plac św. Marka w Wenecji: wysunięty ku zachodowi budynek hotelu zawężał trochę południową część placu Napoleona (obecnie Plac Powstańców Warszawy), tworząc piazzettę u wylotu ulicy Wareckiej, gdzie przewidziano główne wejście. Falisty dach Domu Chłopa był inspirowany kołyszącym się na wietrze łanem zboża. Budowę Domu Chłopa rozpoczęto z końcem marca 1958 r., a zakończono we wrześniu 1961 r.

DZIAŁALNOŚĆ SPOŁECZNO-KULTURALNA
Dom Chłopa pełnił funkcję społeczno-kulturalną. Na terenie hotelu można było skorzystać z biblioteki, czytelni, świetlicy, porad rolniczych, prawniczych i lekarskich.
W klubie Domu Chłopa miały miejsce spotkania członków Związku Młodzieży Wiejskiej, Klubu Seniorów Spółdzielczości Wiejskiej, wczasowiczów ze wsi, wieczory poezji wiejskiej, muzyki ludowej i piosenki, odczyty i prelekcje, recitale i koncerty. Wspólnie z Polskim Radiem nadawano z Domu Chłopa cykl audycji radiowych Takty i kontakty. W kawiarni „Jezioranka” występował kabaret Złoty Kłos. Tutaj odbywały się również słynne Spotkania Warszawskie organizowane przez magazyn Stolica.

Niewątpliwie na szczególną uwagę w Domu Chłopa zasługują murale wykonane eksperymentalną techniką łączącą ceramikę, freski i szkło - wykonane w 1961 r. przez Hannę i Gabriela Rechowiczów. Gabriel Rechowicz znany był przede wszystkim jako znakomity malarz, grafik i ilustrator kilkudziesięciu książek dla dzieci. Hanna Rechowicz zajmowała się z powodzeniem scenografią i projektowaniem tkanin artystycznych. Syntezą owych sztuk i zgodnej współpracy obojga artystów są monumentalne murale we wnętrzach i patio Domu Chłopa.